Czytania dnia oraz komentarz do Ewangelii

Czytania liturgiczne z dnia:

07 grudnia 2023 r.

Pierwsze czytanie:

Czytanie z Księgi proroka Izajasza (Iz 26,1-6)

W ów dzień śpiewać będą tę pieśń w ziemi judzkiej: „Miasto mamy potężne; On jako środek ocalenia sprawił mury i przedmurze. Otwórzcie bramy! Niech wejdzie naród sprawiedliwy, dochowujący wierności; jego charakter stateczny Ty kształtujesz w pokoju, w pokoju, bo Tobie zaufał. Złóżcie nadzieję w Panu na zawsze, bo Pan jest wiekuistą Skałą! Bo On poniżył przebywających na szczytach, upokorzył miasto niedostępne, upokorzył je aż do ziemi, sprawił, że w proch runęło. Podepcą je nogi, nogi biednych i stopy ubogich”.

Psalm responsoryjny:

(Ps 118,1 i 8-9,19-21,25-27a)

REFREN: Błogosławiony, idący od Pana

Wysławiajcie Pana, bo jest dobry,
bo łaska Jego trwa na wieki.
Lepiej się uciec do Pana,
niż pokładać ufność w człowieku.
Lepiej się uciec do Pana,
niż pokładać ufność w książętach.

Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości,
wejdę przez nie i podziękuję Panu.
Oto jest brama Pana,
przez nią wejdą sprawiedliwi.
Dziękuję Tobie, żeś mnie wysłuchał
i stałeś się moim Zbawcą.

O Panie, Ty nas wybaw,
O Panie, daj nam pomyślność.
Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie,
błogosławimy was z Pańskiego domu.
Pan jest Bogiem !
I daje nam światło.

Aklamacja: (Iz 55,6)
Szukajcie Pana, gdy Go można znaleźć, wzywajcie Go, gdy jest blisko.

Ewangelia:

Ewangelia według świętego Mateusza (Mt 7,21.24-27)

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Nie każdy, który Mi mówi: "Panie, Panie», wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony. Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki”.

Komentarz do Ewangelii:

Czytania liturgiczne dnia (wg lekcjonarza)

[ Ewangelia ] Dzisiejsza Ewangelia tak wiele uczy nas o postawie wobec Boga. Jezus wypowiada słowa, które dla niejednego będą bardzo twarde, ale czy odniesie je do siebie? A może pozostanie znów tym, który w nich nie usłyszał nic dla siebie. A Jezus mówi dzisiaj: "Nie każdy, który Mi mówi: Panie, Panie!, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie." (Mt 7,21). Czy już te słowa Jezusa umiem odnieść do siebie? Czy się nad tym w ogóle zastanawiam? Wielu modli się codziennie, chodzą na spotkania modlitewne, żyją w jakiś grupach modlitewnych, może wspólnotach, ale te słowa omijają szerokim łukiem. Dlaczego? Bo dla wielu liczą się tylko słowa, a czyny się zgubiły. Często zastanawiam się, słuchając osób głoszących konferencje o miłości czy ten człowiek tylko umie to mówić, czy chociaż trochę praktykuje tej miłości o której wypowiada tyle słów. Słowa, słowa, słowa, Jakże wiele dzisiaj pustych słów. Nawet Jezus się nimi brzydzi.
Widzimy też , że różne sposoby budowania, o których mówi dzisiaj Jezus są możliwe, ale jeden z nich jest tragedią człowieka. Te słowa Jezus mówi nie gdzieś tam do jakiś ludzi, ale teraz, konkretnie do ciebie: "Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony" (Mt 7,24-25). Mądrze zbudował człowiek mądry. Fundament na Bogu, który jest skałą. Nawałnice życia nie zdołały mu zagrozić. I druga budowla, o której mówi dziś Jezus: "Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki" (Mt 7,26-27). Można słuchać, a nie wypełniać. Nawet inni widzą, że słuchasz i mogą mieć twój pozornie szlachetny wizerunek wiernego ucznia. Ale to jest twoje budowanie na piasku. Głupie budowanie, ale czego się nie robi, aby mnie ludzie widzieli. Fałszywy obraz samego siebie, dopiero Jezus musi ci powiedzieć: Nigdy cię nie znałem. Idź precz ty, który dopuszczasz się nieprawości (por. Mt 7,23). Człowieka byś znienawidził za taki tekst pod twoim adresem. A co z Bogiem? Czy masz odwagę przyznać się błędu, do winy i nawrócić się? Częste mówienie "Panie, Panie" ci nie pomoże. Czy więc ty wiesz gdzie się poruszasz? O co dzisiaj chodzi Jezusowi? Ten kto spełnia wolę Ojca. Poznać ją, ciągle ją poznawać, każdego dnia jej szukać i każdego dnia ją wypełniać. Uczy nas tego psalmista, gdy pisze: "Bo gorliwość o dom Twój mnie pożera i spadły na mnie obelgi uwłaczających Tobie. Trapiłem siebie postem, a spotkały mnie za to zniewagi. Przywdziałem wór jako szatę i pośmiewiskiem stałem się dla tamtych" (Ps 69,10-12). Czy więc jest w tobie ta gorliwość, która cię pożera, w której się spalasz, czy tylko szukasz uznania za modlitwę, a nie wiesz, co jest wolą Ojca? Ile razy rozeznajesz na świeżo co dzisiaj jest wolą Ojca? To co było wczoraj wcale nie musi nią być dzisiaj. A ty tego, że jej nie szukasz, nie słuchasz, tak prosto się usprawiedliwiasz. Przykrawasz wolę Boga do swojej wygody i tak się usprawiedliwiasz. To Bóg stawia warunki, a nie ty rozkazujesz Mu kiedy ewentualnie może coś powiedzieć. Nie umiesz wiernie kochać Boga, depcesz bez problemu człowieka. To nie jest miłość. To tylko jakieś puste praktyki, powtarzane ruchy, ale bez miłości. Ty myślisz, że kochasz. Kogo kochasz? Pokaż mi swą miłość, a powiem ci kim jesteś. Myślisz, że jesteś taki porządny, że przykre słowa Jezusa są z pewnością do kogoś za tobą? NIE!!! One są dla ciebie. A ty nawet się tych twoich czynów nie wstydzisz. Nie znajdujesz w sobie winy. Nie planujesz nawrócenia. Kroczenie każdego dnia jak niewidomy w klubie niewidomych. To droga do twojej katastrofy. Powiem ci dzisiaj jak to się skończy. Przyjdzie czas próby na to twoje udawane życie, na ten domek z kart, zbudowany na piasku. Znów myślisz, że to nie do ciebie. Ale to jest dla ciebie. Przyjdzie czas oczyszczenia na ten twój pałac pychy zbudowany na piasku. I powiem ci tylko, że polecą drzazgi, nie zostanie z tego twojego udawania kamień na kamieniu. Dlaczego? Bo nie byłeś człowiekiem mądrym, ale głupcem. Budowałeś na głupocie i pysze, a o tych Jezus dzisiaj mówi, że upadek ich jest wielki.

Jacek Zamarski