Czytania dnia oraz komentarz do Ewangelii

Czytania liturgiczne z dnia:

27 lipca 2024 r.

Pierwsze czytanie:

Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza (Jr 7, 1-11)

Słowo, które Pan skierował do Jeremiasza: «Stań w bramie świątyni i głoś następujące słowa: Słuchajcie słowa Pańskiego, wszyscy z Judy, którzy wchodzicie tymi bramami, aby oddać pokłon Panu. Tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Poprawcie postępowanie i wasze uczynki, a pozwolę wam mieszkać na tym miejscu. Nie ufajcie słowom kłamliwym głoszącym: Świątynia Pańska, świątynia Pańska, świątynia Pańska! Albowiem jeżeli naprawdę poprawicie wasze postępowanie i jeżeli będziecie się kierować wyłącznie sprawiedliwością jeden wobec drugiego, jeśli nie będziecie uciskać cudzoziemca, sieroty i wdowy i jeśli krwi niewinnej nie będziecie rozlewać na tym miejscu, i jeżeli nie pójdziecie za cudzymi bogami na waszą zgubę, to pozwolę wam mieszkać na tym miejscu, na ziemi, którą dałem przodkom waszym od wieków po wieki. Oto wy na próżno pokładacie ufność w zwodniczych słowach. Nieprawda? Kraść, zabijać, cudzołożyć, przysięgać fałszywie, palić kadzidło Baalowi, chodzić za cudzymi bogami, których nie znacie. A potem przychodzicie i stajecie przede Mną w tym domu, nad którym wzywano mojego imienia, i mówicie: „Oto jesteśmy bezpieczni”, by móc nadal popełniać te wszystkie występki. Może jaskinią zbójców stał się w waszych oczach ten dom, nad którym wzywano mojego imienia? Ja to dobrze widzę – mówi Pan».

Psalm responsoryjny:

(Ps 84 (83), 3-4. 5-6a i 8a. 11)

REFREN: Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja

Dusza moja stęskniona pragnie przedsionków Pańskich,
serce moje i ciało radośnie wołają do Boga żywego.
Nawet wróbel znajduje swój dom, a jaskółka gniazdo,
gdzie złoży swe pisklęta:
przy ołtarzach Twoich, Panie Zastępów, Królu mój i Boże!

Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie,
nieustannie wielbiąc Ciebie.
Szczęśliwi, których moc jest w Tobie.
Mocy im będzie przybywać.

Doprawdy, dzień jeden w przybytkach Twoich
lepszy jest niż innych tysiące.
Wolę stać w progu domu mojego Boga,
niż mieszkać w namiotach grzeszników.

Aklamacja (Jk 1, 21bc)
Przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze.

Ewangelia:

Ewangelia według świętego Mateusza (Mt 13, 24-30)

Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść: "Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swojej roli. Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł. A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawił się i chwast. Słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: „Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc wziął się na niej chwast?” Odpowiedział im: „Nieprzyjazny człowiek to sprawił”. Rzekli mu słudzy: „Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go?” A on im odrzekł: „Nie, byście zbierając chwast, nie wyrwali razem z nim i pszenicy. Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza”.

Komentarz do Ewangelii:

Czytania liturgiczne dnia (wg lekcjonarza)

[ Ewangelia ] Czytamy w dzisiejszej perykopie o Królestwie niebieskim, dobrym ziarnie i o chwaście. Dobrym ziarnem, o którym mówi dzisiejsza Ewangelia, jest słowo Boże, siewcą Ewangelii jest Chrystus. Pole, które chce On obsiać to nasze serce. Przeczytane w tym fragmencie słowa są mi bliskie, bo widzę w nich obraz siebie - swojego serca sprzed kilku czy kilkunastu lat, sprzed paru miesięcy i obecnie. Złe ziarno to ziarno przeciwne Ewangelii. Słowo świata, który odrzuca Jezusa i Jego prawo. Wielu z nas słucha słowa Bożego, ale zamyka się na nie. Nie rozumie go i nie chce włożyć wysiłku, aby je przyjąć.
To właśnie Bóg w swoim Słowie poucza nas, że jest również ZŁE SŁOWO, ZŁE ZIARNO, czyli CHWAST i jest też nasz PRZECIWNIK, SZATAN. Szatan przychodzi do naszego życia i niszczy dobry, Boży zasiew, który nie został przyjęty do serca. Wsiewa z nasze serce zło, które zaczyna wzrastać w naszym życiu. To złe słowo, zła treść, która dostaje się do naszego życia przez drugiego człowieka, media: telewizję, Internet, smartfon... Potrzeba nam zobaczyć, że nie każde ziarno jest dobre i nie każde przynosi dobre owoce. Nie każde słowo, które przyjmujemy do swego życia jest wartościowe.Po czym można rozpoznać, że dane ziarno, czy to konkretne słowo jest dobre, a inne jest złe??? Dobre ziarno wydaje dobry plon, dobre owoce a złe ziarno to życiowy chwast, który zanieczyszcza nasze życie. Jezus uczy nas dzisiaj, że Dobre Ziarno Bożego Słowa musi w nas wzrastać od najwcześniejszych lat naszego życia, abyśmy mogli przynieść plon. DOBRY PLON. ABY W NASZYM ŻYCIU NIE POJAWIŁY SIĘ TYLKO CHWASTY. Czasami słowo Boże nie może wydać w naszym życiu owocu, bo tak jesteśmy zaprzątnięci codziennymi problemami, nieraz sztucznie wyolbrzymianymi, że zagłuszają one jak wybujałe ciernie to, co Jezus chce do nas powiedzieć. Zbyt jesteśmy zatroskani o sprawy ziemskie, by naprawdę przejąć się i na co dzień wybierać budowanie królestwa Bożego. Jakże często Słuchamy tylko słów świata, a w nich tak wiele jest chwastu i pozwalamy, aby chwast rósł w naszym życiu i zatruwał go...
Jezus otwiera dzisiaj oczy uczniów i nasze oczy na zło rosnące obok nas i przestrzega, by zło nie wzrastało w nas. Zachęca, abyśmy odważnie spojrzeli na świat i jego rzeczywistość.
Przemiana świata nie polega na wyrywaniu kąkolu, lecz na dojrzewaniu w nas dobra, rozwoju w nas życia Ewangelią. Całą uwagę należy skoncentrować na pielęgnowaniu dobra. Zło trzeba jasno dostrzegać, ale to Bóg pokonuje je skutecznie. Musimy w naszym życiu pomnażać dobro...Zawsze i za każdą cenę.
Jeśli w naszym życiu przez wiele lat nie widzimy owoców naszej religijności, jeśli nie ma więcej miłości i przebaczenia w nas i wokół nas, pomimo tego, że Słowo Boże słyszymy, to przyjrzyjmy się swemu sercu. Może ziarno nie ma szans wydać plonu, bo nie podjęliśmy razem z Jezusem pracy nad użyźnianiem gleby naszego serca.
Dzisiaj tak mało mówi się o tym złym siewcy, o Szatanie. Ludzie jakby nie wierzyli w to, ze on naprawdę istnieje. Ale Jezus mówi do nas, że to właśnie zły siewca, nasz nieprzyjaciel jest sprawcą wszelkiego zła w nas i w świecie, wszelkiego złego owocu i wszelkiego chwastu w naszym życiu.
Jakiego siewcę wybieram w swoim życiu: Jezusa czy Szatana? Jakie ziarno wybieram: ziarno, które sieje Bóg, czy ziarno, które zasiewa zły?
Przypowieść jest więc dla wszystkich wezwaniem do czujności, aby nie pozwolić przeminąć na darmo godzinie łaski i być gotowym na żniwo. Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza..
Taki będzie los każdego chwastu, i każdego zła, które w nas wyrośnie: będzie wrzucone w ogień rozpalony. Dobry plon naszego życia pójdzie do Bożego spichlerza, a wszelki chwast będzie powiązany w snopki na spalenie... Ważne jest, aby umieć dzisiaj rozpoznać w swoim życiu chwast. Tak wiele jest głosów w świecie, że przecież trzeba być tolerancyjnym, że tak się dzisiaj żyje. Ale zgoda na okłamywanie siebie, zgoda na niszczenie owoców życia, odrzucanie Jezusa, nie ma nic wspólnego z tolerancją. Chrzescijanin nie jest tym, który toleruje zło, ale daje świadectwo swoim życiem jak należy żyć. Przyznanie się do Jezusa, wyberanie drogi Ewangelii to właśnie pozwolenie, aby dobro w tobiee wzrastało. Niech więc Szatan nie zasieje w tobie obojętności na Boga, Ewangelię, kroczenie ku zbawieniu...

Jacek Zamarski